Spreekrecht toehoorders

Het is tijd voor het onderdeel spreekrecht. Ik heb twee insprekers aangemeld gekregen. De ene inspreker, mevrouw Bovy, wil praten over artikel 44 van het Reglement van Orde, namelijk over het inspreekrecht. De andere inspreker is de heer Ron Gielen, die wil spreken over vismigratie. Ik moet u erop attenderen dat u eerder bij ons bent geweest om te spreken over de Pol Molen, en nu wilt u het over vismigratie hebben. Ik wil u daar even op attenderen, maar u bent van harte welkom. Mevrouw Bovy, mag ik u uitnodigen om achter het spreekgestoelte plaats te nemen? Druk op het rechter knopje om uw microfoon aan te zetten. Ik zal dan mijn microfoon uitzetten. U krijgt 10 minuten spreektijd.

Goedemiddag dames en heren, vertegenwoordigers van de pers en andere toehoorders. Mijn naam is Irene Bonvie. Ik ben 65 jaar, geboren in Maastricht en woonachtig in Parkstad, gemeente Brunssum. Namens Extinction Rebellion Limburg wil ik vandaag gebruikmaken van het spreekrecht voor toehoorders om het Reglement van Orde, bijlage 1.3, artikel 44.2 D ter discussie te stellen. Zoals u niet onopgemerkt zal zijn gebleven, voert Extinction Rebellion al enkele maanden actie om de giflozingen van diverse bedrijven op het terrein van Chemelot aan de kaak te stellen. Aangezien het waterschap een aantal belangrijke taken heeft ten aanzien van waterkwaliteitsbeheer, waaronder vergunningverlening en zuivering van het afvalwater.

Mevrouw Bovie, ja, gaat het over het spreekrecht? Zou u zich willen concentreren op het spreekrecht, aangezien over de andere onderwerpen al eerder is gesproken? Dat weet ik.

Dat weet ik. Ik moet deze inleiding gebruiken om toe te lichten waarom wij het spreekrecht graag willen verdedigen. Dit geldt ook voor bedrijven, aangezien het waterschap een aantal belangrijke taken heeft ten aanzien van waterkwaliteitsbeheer, waaronder vergunningverlening en zuivering van afvalwater. Ook bedrijven en gemeenten hebben we afgelopen maandag tijdens de algemene bestuursvergadering gevraagd aandacht te besteden aan diverse deelonderwerpen van dat kwaliteitsbeleid. Dit is belangrijk omdat er nog dagelijks grote hoeveelheden zeer schadelijke stoffen ongezuiverd rechtstreeks via de riolering in de Maas worden geloosd, zoals bekend. Dit werd al in 2021 door Teun van der Keuken, bekend van de Keuringsdienst van Waarde, in de aflevering "Troebele Wateren" van zijn documentairereeks "De Vuilnisman" in beeld gebracht. Ik zal de link naar dat programma toevoegen aan de bijlage die jullie ontvangen. Hoogleraar milieuchemie en toxicologie Jacob de Boer legde in die aflevering uit hoe er met het trucje van toevoeging van een coating aan verboden stoffen willens en wetens jaarlijks nieuwe zogenaamde opkomende stoffen worden gecreëerd, die dan niet bewezen schadelijk zijn.

Voor de tweede maal mag ik u erop attenderen dat u gevraagd bent om in te spreken over inspreekrecht, en u gaat nu in op de vergunningverlening en de lozingen.

Maar dat komt nu aan de orde. Waarom wil ik u graag zoeken om over dat onderwerp te praten? Nou, sinds die uitzending is er niet veel veranderd. Vandaar dat wij als XR op de Algemene Vergadering van het Waterschap Limburg, als betrokken en zeer bezorgde inwoners, gebruik willen maken van het inspreekrecht om diverse aspecten van de enorme impact van die lozingen en de taken van het waterschap onder de aandacht te brengen. Het verbaast ons dat dit betreft een vergunningsstelsel, juridische en wetenschappelijk onderbouwde chemische aspecten, schade voor de gezondheid, handhaving en onze zorgen. Het verbaasde ons dan ook zeer dat een spreekster werd geweigerd om in te spreken met het argument dat zij al eens eerder had ingesproken en dat een inspreker niet meer mag inspreken omdat het onderwerp niet geagendeerd was. Graag zouden wij zien dat Waterschap Limburg onze zorgen dermate deelt of op zijn minst erkent, zodat kwartaalrapportages over verbetermaatregelen een vast onderdeel op de agenda worden en dat belangrijke informatie niet alleen als bijlage ter kennis wordt verstrekt, maar dat deze bijdrage ook daadwerkelijk inhoudelijk ter bespreking wordt geagendeerd, zodat leden er vragen over kunnen stellen. En wij, bezorgde inwoners, ons ook op die voor ons relevante agendapunten kunnen aanmelden. Van oudsher hebben waterschappen de taak om namens bewoners van een bepaald gebied de waterhuishouding te regelen en rampen te voorkomen. Het algemeen bestuur bestaat uit vertegenwoordigers van categorieën belanghebbenden, waaronder bedrijven en alle bewoners. Aan bepaalde belanghebbenden, bijvoorbeeld milieuorganisaties, wordt de bevoegdheid toegekend leden te benoemen, zo lees ik op Wikipedia. Het AB kiest uit zijn leden een aantal heemraden om zitting te nemen in het dagelijks bestuur. Dat het bedrijfsleven heel goed voor zichzelf kan zorgen, hebben wij de afgelopen jaren regelmatig in het nieuws en in documentaires voorbij zien komen. Helaas zien we het democratisch recht voor bezorgde burgers en het bijbehorende faciliteren van demonstraties, zoals die van Extinction Rebellion, steeds verder ingeperkt worden. Daarom zouden wij bij het AB van het Waterschap Limburg willen pleiten voor een open houding ten aanzien van insprekers van Extinction Rebellion bij aanmelding voor toekomstige vergaderingen. Aangezien wij juist vanuit diverse disciplines en invalshoeken, en met uitstekende juristen, gezondheidsdeskundigen en betrokken gewone burgers, input kunnen leveren waarmee het waterschap ten aanzien van haar kwaliteitsbeleid en verbeteringen haar voordeel kan doen. Natuurlijk zou een uitnodiging aan Extinction Rebellion om deel te nemen aan het AB of DB een mooiere vorm van inspraakrecht en daarmee een modernisering van het Waterschap Limburg zijn. Na het uitschrijven van dit pleidooi om het Reglement spreekrecht opnieuw te agenderen, kwam mij ter ore dat nog eens twee insprekers geweigerd werden voor vandaag. Eenmaal omdat het onderwerp een jaar geleden al eens geagendeerd zou zijn en eenmaal omdat er al meerdere insprekers over dit onderwerp zijn geweest. Mevrouw Borgers, voorzitter, beroept zich in haar rol als voorzitter van de vergadering kennelijk steeds op het spreekrecht, artikel 44, lid 2d, waarmee elke aanvraag voor inspraak mijns inziens willekeurig geweigerd kan worden, ofwel omdat het niet geagendeerd is ofwel omdat het al eens eerder geagendeerd is. Hoe groot of hoe klein is dit onderwerp en hoe lang geleden mag dat al eens geagendeerd zijn? Eenmaal behandeld hoeft het niet meer terug te keren of nieuwe aspecten ervan kunnen wij niet meer inbrengen. Ook lees ik in de notulen dat de heer Teeuwen van Fractie Waterbelang Limburg de demonstraties en inspraak van Extinction Rebellion een ongeoorloofde verstoring van het democratische proces noemt. Dit zou je willen focussen op inspreekrecht. Dit is de laatste keer dat we dit leren en inspraak is een democratisch proces en ook Extinction Rebellion betreurt het dat dit tijdens verstoord wordt. Wij zijn vredelievende, hardwerkende mensen die doorgaans ook wat beters te doen hebben dan demonstreren, maar ons kennelijk dermate zorgen maken dat wij er vrij voor nemen of onze vrije tijd ervoor opofferen omdat er nog wel wat op het spel staat. Graag zou ik willen pleiten voor agendering van dit Reglement en sluit ik hierbij het rapport van Amnesty International "Demonstratierecht onder druk" en artikel 9 in. Dat was mijn punt van het inspreekrecht. Dank.

U wel, mevrouw Bovi. De vraag aan de vergadering is: heeft u vragen voor mevrouw Boven? Dan kan dat nu.

Mevrouw Hilders, ja, dank u wel voor uw verhaal. Ik hoorde iets in de sfeer van dat er twee dingen waren die u wilde bespreken. U zei dat er dreigt willekeur, zou u daar nog even op in willen gaan? Hoe ziet u dat? U had het ook over kwartaalrapportages die u graag zou willen zien. Kunt u toelichten welke dat precies zouden moeten zijn? Ik heb de vraag niet goed gehoord. Zou u dat nog een keer willen herhalen, als het mag? U heeft iets gezegd over willekeur. Zou u dat even willen toelichten voor ons? U heeft ook gevraagd naar kwartaalrapportages. Welke zouden dat precies moeten zijn?

Nou, de willekeur kan daarin bestaan dat, als je zegt dat punt twee D nu zo algemeen geformuleerd is, naar willekeur een spreker geweigerd kan worden. Dit kan gebeuren omdat het al geagendeerd is of omdat het niet geagendeerd is. Kunt u antwoord geven? Je kunt altijd wel een reden vinden waarom iemand geweigerd wordt. Het is voor ons niet duidelijk waarom dat zo is. Wij brengen nieuwe onderwerpen en nieuwe aspecten in. Wat is dan het onderwerp dat al geagendeerd is? Wij zijn hier wel verschillende keren geweest, maar steeds hebben wij andere deelonderwerpen. En de tweede vraag van mevrouw Hildes, kunt u die beantwoorden? Wat als wij een punt ter discussie of een agendapunt hebben ingebracht en weten dat het waterschap daarmee aan de slag is gegaan, bijvoorbeeld over de vergunningstelsels? Het is zo'n belangrijk en groot onderwerp dat het ons heel zinvol lijkt om daar kwartaalrapportages over te agenderen. Het is belangrijk dat er niet alleen bijlagen zijn met lijsten van ingekomen stukken, maar dat deze ook daadwerkelijk geagendeerd worden, zodat wij ons kunnen aanmelden voor inspraak op dat agendapunt. Dank.

Zijn er anderen die nog behoefte hebben om een vraag te stellen? Zo niet, dank u wel voor het inspreken, meneer Berger. Mevrouw de voorzitter, kunt u mevrouw even uw microfoon geven? En ik zie...

Die mevrouw staat te filmen. Ik weet niet wat u in het begin zei, maar ik dacht dat u zei dat er niet gefilmd werd.

Ik was expliciet over wat er niet gefilmd mocht worden: de iPads. Het is een openbare vergadering. Degene die zich van tevoren meldt, filmt mevrouw Bovie. Vervolgens bedank ik mevrouw Bovie en vraag ik de volgende inspreker, de heer Gielen, om plaats te nemen. U kunt plaatsnemen, en ik wacht heel even tot de mensen in de zaal zijn uitgegleden. Als u van de gelegenheid gebruik wilt maken om nu te vertrekken, kan ik de vergadering ook even schorsen. Wilt u dat, of wilt u aanwezig blijven? U blijft aanwezig? Ja? Anders schors ik de vergadering even voor vijf minuten.

Molen stuurrechten van de Pol Molen: 5 eeuwen oud. Ik dank jeannie al voor het ronddelen van informatie. Ik ben geen hele goede vergadertijger en ook geen goede schrijver, dus ik hoop niet dat ik in herhaling val. Ik ga nu beginnen. Mogelijkheden en onmogelijkheden van de vismigratie bij de vloedgraaf, de Geleenbeek en de poldermolen met haar molen en stuurrechten. We geven aan dat de vispassage bij de poldermolen de efficiëntste, goedkoopste en meest waarborgende oplossing biedt voor de vismigratie. Vanuit erfgoedperspectief is dit de meest integrale oplossing en vanwege de eigendomsrechten van de molen en stuurgewichten is het een oplossing die recht doet aan wetgeving, waaronder de monumentenwet en beleid, en getuigt van fatsoenlijk bestuur. Het verdunnen van het water in de vloedgraaf is geen oplossing voor de vervuiling en strookt niet met de Kaderrichtlijn Water. Het eerste stuk gaat inderdaad over de molen en de bestuursrechten. Lang voordat de waterschappen werden opgericht en de beken werden gekanaliseerd, was er eeuwenlang een subtiel ecologisch samenspel tussen de watermolens en de natuur, waaronder ook de vismigratie. De poldermolen is een 5 eeuwen oude watermolen. In de late middeleeuwse geschriften van de 15e eeuw wordt een poel water genoemd en vroeger traden de beken buiten hun oevers 100 keer per jaar, waardoor de vissen konden migreren via kleine stroompjes. Door de kanalisering is dat verloren gegaan en wij willen dit weer herstellen. Vissen en watermolens waren dus op elkaar afgestemd, harmonieuze systemen op de Geleenbeek, en dit is ook nu nog van groot belang en betekenis. Dat hebben ze bij het waterschap Aa en Maas, bij de Dommel en haar modelandschap goed begrepen. Daar is een efficiënte integrale afstemming gerealiseerd tussen watermolens met molen- en stuurrechten en de vismigratie. Iedereen die hierin geïnteresseerd is, kan veel informatie verkrijgen. Deze molen- en stuurrechten zijn het bestaansrecht van de poldermolen en staan boven de belangen van het waterschap. Vismigratie is van oudsher van wezenlijk belang en een streefdoel van zowel de eigenaar van de poldermolen als het Waterschap Limburg, en is opgenomen in de Kaderrichtlijn Water. Vanwege de molen- en stuurrechten mag er niet zomaar water worden afgenomen van de Geleenbeek zonder dat er overeenstemming is bereikt. Vismigratie was vroeger een onderdeel van het watersysteem in de Geleenbeek en dat willen we herstellen. Dit past beter bij de oorspronkelijke functie van de beek en gaat samen met het cultuurhistorische gebruik van de beek. De molen- en stuurrechten zijn richtinggevend als het gaat om wetmatig handelen. Er kan alleen een vistrap bij de poldermolen worden geregistreerd en niet bij andere middelen. Daarmee is de keuze voor een vistrap bij de poldermolen gemaakt. Verder zijn er nog een aantal praktische redenen aan te wijzen waarom een vistrap bij de poldermolen een betere keuze is. Zie ook de ingestuurde dienstwijzes. Het zou jammer zijn wanneer een vistrap wordt gerealiseerd die niet gaat werken en veel te veel geld gaat kosten. De praktische reden is dat een vistrap met sluis bij Mille niet werkt met het maalproces en de duurzaamheid van een watermolen. Een vistrap bij Mille lost het knelpunt voor de vis bij de poldermolen ter hoogte van Baakhoven niet op. Deze punten zijn ook nader gespecificeerd. Dan ga ik niet verder toelichten. De vistrap die bij de poldermolen gegraven moet worden, is 303-150 meter. De totale lengte van de omleiding van de migratieroute vloedgraaf die onderzocht moet worden, is totaal 7000 meter, waarvan 60% voor de tweede keer bij een eerdere herinrichting aangepast moet worden. Deze route loopt van Driesprong Baakhoven tot de vistrap bij Mille. Dit moet uitgevoerd worden, anders weet je niet of de vispassage gaat werken. Er is te weinig basisafvoer en geen piekafvoer, waardoor er continu kans is op een te lage waterdiepte voor vismigratie in de vloedgraaf. Ondanks de aanpassingen die gemaakt moeten worden, staan er aalscholvers en reigers in de rij. Dit nadeel heeft de Geleenbeek niet en de daadwerkelijke te maken vistrap bij de poldermolen is drie keer zo kort, namelijk iets minder dan 100 meter, vraagt veel minder aanpassingen over het gehele traject door een veel betere waterkolom en is gegarandeerd het gehele jaar effectief. Deze vistrap is dus vele malen goedkoper. Graag staan hieronder een aantal punten waarom de vistrap op andere gebieden goedkoper is: 1. De vistrap bij de poldermolen is gegarandeerd effectief, omdat de Geleenbeek in tegenstelling tot de vloedgraaf een geschiktere lokstroom en voldoende debiet respectievelijk waterkolom heeft voor de vismigratie. De ervaring leert dat het waterpeil in de vloedgraaf het grootste deel van het jaar heel laag en ongeschikt is om grote paairijke vissen permanent te laten migreren. De Geleenbeek is veel smaller, terwijl de vloedgraaf een gemiddelde breedte van 5 meter heeft en dus water nodig heeft voor een geschikte waterkolom voor de vismigratie. De vistrap bij de poldermolen heeft veel minder water nodig om effectief te functioneren in vergelijking met een vistrap in Mille die minimaal 250 liter water per seconde nodig heeft en zelfs dan weinig waterkolomeffect zal hebben op de veel bredere vloedgraaf. Bovendien ligt de monding van de vistrap op geschatte 303-150 meter afstand van de Geleenbeek. De vistrap bij de poldermolen heeft weinig tot geen lokstroom nodig, omdat de vissen al bij het knelpunt zelf hun weg zoeken om verder de Geleenbeek op te zwemmen. De enige weg voor hen is dan de monding van de vistrap, die zich direct naast de watermolen bevindt en ze kunnen in een rechte lijn doorzwemmen. 2. Verder zijn er nog een aantal punten benoemd waarom de vistrap bij de poldermolen het effectiefst is. 3. De Kaderrichtlijn Water zegt dat de waterkwaliteit chemisch schoon en ecologisch gezond moet zijn voor de vismigratie. Nu zijn onze beken in Nederland ver van voorzien van alleen schoon helder gezond grondwater en zit er bijvoorbeeld overal rioolwater effluent van zuiveringsinstallaties in. Het water van de Geleenbeek is verhoudingsgewijs zuiverder voor de vis en derhalve geschikter voor vismigratie dan het water van de vloedgraaf, waar niet optimaal werkende zuiveringsinstallaties met onvoldoende capaciteit op zijn aangesloten en daarnaast ook ongezuiverd rioolwater van de overstort in de vloedgraaf wordt geloosd, nota bene op ongeveer de plek waar de monding van de vistrap zou moeten komen. De merien van urine en ontlasting maakt de vissen ziek en daarom is deze plek zeker niet geschikt als ingang voor een vispassage of visroute. Het stinkt daar als je daar op de plek bent. De kunstmest. Om met gezond menselijk verstand door de ogen van de vis te kijken, zegt Joep de Leeuw, senior onderzoeker visecologie en binnenvisserij: "Wat doet de vis? Ik ga toch niet in chemisch vervuild rioolwater zwemmen?" Sorry voor mijn enthousiasme. Vissen volgen liever het in verhouding zuivere mineraalhoudende bronwater van de Geleenbeek dan effluent water met resterende chemische stoffen en rioollozingen van de vloedgraaf. Vervuiling moet volgens de dijkgraaf Piet-Hein Daverveld van Hoogheemraadschap Delfland bij de bron worden aangepakt. Wanneer het water van de Geleenbeek wordt gebruikt om de lozingen van de zuiveringsinstallatie in de vloedgraaf aan te vullen om via verdunning de stroom schoon water te vergroten, hoeft er minder geïnvesteerd te worden om aan de Kaderrichtlijn Water te voldoen voor 2027. Doe je feitelijk niets. De dijkgraaf noemt dit een geitenpaadje. De vervuiling blijft hetzelfde en je draagt niet positief bij aan de vismigratie. Het knelpunt voor de vis bij de poldermolen wordt niet opgelost en de molen zelf wordt in haar bestaan bedreigd. De Kaderrichtlijn Water door de Europese Unie zal hier niet blij mee zijn en vragen stellen. Als wordt geconcludeerd dat er verkeerde dingen door het Waterschap Limburg zijn gedaan, zoals het waterdunen in plaats van zuiveren of juist het nalaten van de bronaanpak, zullen er dwangsommen en boetes worden opgelegd. De rechter zal zich dan te allen tijde aan de regels van de Kaderrichtlijn Water houden. 4. De Kaderrichtlijn Water geeft aan dat vismigratie bij voorkeur de oude natuurlijke historische waterwegen volgt en niet een voor calamiteiten gegraven vloedgraaf, ook al is die voor miljoenen heringericht. Ik sla punt 7, 8, 9 en 10 over en kom tot mijn conclusie. Jullie kunnen dit, als jullie willen, graag nog een keer nalezen. Concluderend: U heeft nog een minuut. De vistrap bij de poldermolen is de efficiëntste, goedkoopste en biedt de meeste waarborg voor de vismigratie. Vanuit erfgoedperspectief is dit de meest integrale oplossing vanwege de eigendom, molen- en stuurrechten, en is richtinggevend als het gaat om een oplossing die recht doet aan wetgeving, waaronder de monumentenwet en beleid, en getuigt van fatsoenlijk bestuur. Zoals gezegd, het verdelen van het water is geen oplossing. U als bestuurslid bent toezichthouder. U heeft een verantwoordelijke taak om niet alleen de juiste afweging te maken van welke vismigratie het beste is voor de vis en de poldermolen, maar ook om conform de wet te handelen. Wanneer blijkt dat Waterschap Limburg nalatig is geweest in de ogen van de Kaderrichtlijn Water, terwijl meerdere fracties van Waterschap Limburg deze resultaatverplichting zien, en de Europese Commissie vindt dat Europese regelgeving niet goed is opgezet en er niet met respect voor wet en regelgeving is gehandeld, dan zou het bestuur van het Waterschap Limburg verantwoordelijk worden gesteld. Het huidige plan getuigt namelijk van onbehoorlijk bestuur. Er worden zaken voorgespiegeld die niet waar zijn, zoals het ontkennen van de molen- en stuurrechten, waardoor jullie als algemeen bestuursleden en wij niet fatsoenlijk betrokken worden bij het project en er worden onzinnige en ondeugdelijke oplossingen voor vismigratie aangedragen. Zullen we het hierbij laten? Het is een mooie...

Dat is een mooie slotzin denk ik. Dank u wel voor uw betoog en dank u wel dat u het op schrift aan ons heeft gegeven. Kunnen we het nog rustig nalezen. Ik kijk even naar de vergadering of er vragen zijn voor u. Ik zie hier de heer Haagen, mevrouw Erkens en mevrouw Hilders. Meneer Haagen

Meneer Gielen, heel hartelijk bedankt voor uw heldere toelichting. Ik kan erg met u meevoelen, want ik denk dat we ons cultureel erfgoed in Limburg hoe dan ook moeten beschermen en dat dit niet ten koste mag gaan van bepaalde plannen gericht op waterzuiverheid. Aan de andere kant is het natuurlijk zo dat een vistrap bij de poldermolen ook technisch en betaalbaar moet blijven. Mijn vraag aan u is: is het gebied waarin de vistrap bij de poldermolen aangelegd zou kunnen worden uw eigendom? En zo ja, wilt u het dan beschikbaar stellen voor de aanleg van die vistrap? Als het niet uw eigendom is, verwacht u dan dat het waterschap daar toch een vistrap kan aanleggen? Dank.

Dank u wel. Ik inventariseer eerst de vragen, dus als u ze noteert, krijgt u een viertal vragen van het AB. Kunt u ze achter elkaar beantwoorden? Ik vind dat heel lastig. Vindt u het lastig? Nou, dan maak ik een uitzondering. Gaat uw gang, u mag spontaan antwoorden. Dat is prima.

Het is een lessenaarsdak boven het oude wiel van de molen. Natuurlijk is er ook een gedeelte dat ter plekke voor de vistrap kan worden gemaakt. Zoals gezegd, die vistrap is niet zo heel erg lang. Hij kan 100 meter effectief functioneren in plaats van 300 meter. Een voordeel is dat de rest van het traject een dermate waterkolom heeft, dat het ook voor grotere vissen geschikt is om te migreren. Er zijn ook aangrenzende landen waar boeren land kunnen hebben. Mevrouw Van Sloun heeft daar een stuk land en er zou met haar gepraat moeten worden om dat ter beschikking te stellen. Dan stel ik voor om het te kopen. Ik heb begrepen dat het waterschap al een groot stuk land heeft aangekocht met de beschikbare middelen. Mocht het zo zijn dat bij de Raad van State blijkt dat de molens hun rechten gerespecteerd moeten worden en de watertap al gemaakt is, dan vraag ik me af wat het waterschap gaat doen als de rechter zegt dat dit niet gaat werken.

Werken met de kaderregeling water en het respecteren van de monumentenwet. Of hij er ook een beetje emotioneel van wordt. Dat begrijp ik, mevrouw Erkens. Ja, dankjewel voor je verhaal. Het is best wel technisch inhoudelijk, dus ik wilde eigenlijk vragen aan de portefeuillehouder of dit op de commissie geagendeerd kon worden, zodat wij ons ook wat beter kunnen voorbereiden.

Dat is een vraag voor de portefeuillehouder, en aangezien we nu alles door elkaar doen, vraag ik de portefeuillehouder of hij voornemens is om dit te doen.

In de procedure van de vaststelling van het plan zitten we nu in de fase waarin beroepsschriften kunnen worden ingediend. Tijdens die procedure denk ik niet dat het verstandig is om er in de Commissie over te spreken, maar wij kunnen in de Commissie wel uitleggen waarom we gekozen hebben zoals we dat voorgesteld hebben. Dat is absoluut mogelijk. Maar dan is het ter informatie, want de besluitvorming ligt bij het DB.

Oké, dit is een toezegging dat we daar nog ter informatie op terugkomen. Kijk maar naar mevrouw Hilders, en meneer Richter wilde ook nog gebruik maken van de mogelijkheid om een vraag te stellen. Mevrouw Hilders.

Dank u wel, voorzitter. Ik zou aan de heer Gielen willen vragen of hij ook inzicht heeft in de waterkwaliteit en waardoor deze dus bedreigd wordt of van slechte kwaliteit is. Welke stoffen zitten erin die we daar helemaal niet willen hebben? En ja, ik heb zelf vragen gesteld over molens, stilstand en dat soort zaken. Die zijn nog niet beantwoord en ik zou die heel graag snel beantwoord willen zien. Maar dat is dus geen vraag aan de heer Gielen, maar aan de portefeuillehouder. Dank u wel, meneer Gielen.

Over vijf jaar zal er opnieuw gewerkt worden aan een samenwerking met het waterschap, de molen en vismigratie. Deze samenwerking wordt echter voortdurend gefrustreerd omdat onze rechten worden ontkend. Gaandeweg is algemeen bekend geworden dat de waterzuiveringsinstallatie op de Vloedgraaf niet goed functioneert en dat er rioollozingen plaatsvinden. Als u daar rondloopt, kunt u merken dat het daar gewoon stinkt. Er is ook een zuiveringsinstallatie op de Geleenbeek, maar er is ook mineraalhoudend bronwater in de Geleenbeek, wat het water een stuk zuiverder maakt. We hebben gesprekken gevoerd met hydrologen en zij hebben informatie ingewonnen over het verschil in waterkwaliteit tussen de Vloedgraaf en de Geleenbeek. Het blijkt dat de Geleenbeek veel zuiverder bronwater heeft dan de Vloedgraaf. De vistrap die gemaakt gaat worden om de Vloedgraaf van schoon water te voorzien en daarmee de norm van de Kaderrichtlijn Water te behalen, wordt algemeen afgekeurd. Dank u wel voor uw aandacht.

Wat u dus zegt, is dat de waterkwaliteit aangetast is en dat dit komt door onze eigen zuivering. Dank u wel. Mevrouw Hilders, uw vragen worden natuurlijk met spoed beantwoord, zoals we dat altijd doen. Dank u.

Dank u wel voor beantwoording. Meneer Richter.

Ja, dank u wel, voorzitter. Ook dank aan de inspreker. In uw tekst geeft u aan dat de vistrap bij de poldermolen veel minder water nodig heeft om effectief te functioneren dan een vistrap bij Mille. Waar baseert u dat op?

U moet begrijpen dat de molen een uitgang heeft voor het rad en een losse uitgang. In principe zitten er altijd veel vissen bij ons. Door de kanalisering is dat stopgezet, en de vissen kunnen eigenlijk alleen maar die kant op. Dus als er een vistrap is naast de losse lijst, heb je niet zoveel lokstroom nodig om de vissen te lokken, want ze kunnen alleen maar die kant op. Vissen hebben ook een DNA en weten wanneer en hoe ze moeten migreren. Bij ons is het zelfs zo dat er vissen worden gevonden die zich verstrengelen in kippengaas, zoals een paar weken terug. Mijn broer heeft ze eruit gehaald omdat ze daar niet uit konden. Bij de vloedgraaf, die 300 meter lang is, hebben grote vissen een waterkolom nodig. Vanuit de afvoer van de piekafvoer heb je al een waterafvoer. Momenteel is het water van de molen afgesloten, wat ook een probleem is. De molen staat nu stil, en al het water, inclusief de piekafvoer, loopt langs de vloedgraaf. De vloedgraaf is heel breed en het water dat erdoor stroomt is erg sterk, waardoor er veel zandafzettingen ontstaan. Dit kan een probleem zijn voor het instandhouden van de monding van de vistrap. U kunt zich voorstellen dat als een vis aankomt, deze veel impulsen nodig heeft om door het rioolwater heen te gaan en de vistrap omhoog te zwemmen. De vis heeft veel water nodig. Kunt u uw beantwoording afronden?

Ik ga kijken of het duidelijk is. De heer Richter zegt dat het duidelijk is. Dank u wel. Dan zie ik nog de heer Bongers, oh, allemaal nog in de nazit, en mevrouw Verheij, meneer Bongers. Dank u wel, voorzitter. De portefeuillehouder die...

De portefeuillehouder deed een toezegging dat het eigenlijk niet in een openbare commissievergadering geagendeerd kon worden, omdat in feite de procedure beroepszaak er is. Zou het niet in een besloten vergadering geagendeerd kunnen worden?

Ik kijk naar links, maar ik denk dat hij daar zelf op terug wil komen in het laatste stadium om dat even af te wegen. Nee, dat dacht ik al, dat wegen we even af en komen we op terug. Mevrouw Verheij.

Voorzitter, dank u wel. Meneer Gielen, ik heb een vraag. U bent eigenaar van de molen, begrijp ik. Hoe vaak draait de molen en bent u voor uw inkomen afhankelijk van de molen?

Ja, de molen is de enigste nog bestaande watermolen in heel Nederland, die al 5 eeuwen en 45 jaar na de ruilverkaveling nog steeds werkzaam is als watermolen. Het waterschap ontkent echter dat zij de stuwrechten hebben en beweert dat de molen illegaal bezig is.

Dat waren niet de vragen van mevrouw Verheij-Peeters. Zij vroeg naar de werkzaamheid van de molen en of u er economisch afhankelijk van bent.

Er worden ook paardenbrokken gemaakt. Er zijn heel veel paardenliefhebbers bij ons. Dat is dan de andere tak van de mode, de elektrische molen. Je hebt stroom op aggregaat draait. Dank.

Dank u wel voor het beantwoorden. Dan bedank ik u voor uw aanwezigheid en voor uw spreektijd. Ik wens u een fijne avond. U mag natuurlijk ook aanwezig blijven. Kijk gerust, maar wilt u de microfoon voor mij uitzetten? Ja, dank u wel.