Spreekrecht toehoorders

We gaan naar de insprekers. Er hebben zich vier insprekers gemeld en de eerste is mevrouw Peters namens de Stichting Natuurlijk Guldenal. Ik nodig mevrouw Peters uit om aan tafel te schuiven. Er is ook een hand-out van haar bijdrage verspreid, als het goed is digitaal of anderszins, dat weet ik even niet. Erik, digitaal? Digitaal. Dus mevrouw Peters zal zich beperken tot de kernzinnen uit haar bijdrage.

Inderdaad, ik heb het digitaal ingestuurd en ik doe alleen maar de vetgedrukte tekst voorlezen omdat ik anders buiten de gestelde termijn zou plaatsvinden. Ik geachte deelnemers van deze vergadering te horen. Je hebt al gehoord dat ik mijn verstichting natuurlijk gul. En, ik heb in aanmerking op uw bestuursprogramma. Uw bestuursprogramma 2023-2027 begint met de uitspraak op bladzijde twee, het waterbeheerprogramma 2022-2027 en het provinciaal waterprogramma 2022-2027 zijn leidend. Ze vormen de basis voor het te voeren beleid en de wijze waarop we beheer en uitvoering in deze bestuursperiode oppakken. SNG vindt dit een goed uitgangspunt, maar daarna lijken het slechts vrijblijvende mooie woorden. Want wat zijn mooie woorden waard wanneer ze niet worden verankerd in regelgeving zodat het toetsbaar wordt? Ik licht het toe. Op pagina twee staat waterprogramma 2022-2027 en het provinciaal waterprogramma 2022-2027 zijn leidend. SNG vraagt u worden deze twee programma's ook voor het Waterschap Limburg gezien als beleidsdocumenten waaraan aanvragen watervergunningen getoetst worden? Voor zowel aanvrager als belanghebbende is het van belang dat het door het Waterschap Limburg afgegeven vergunningen eenvoudig te vinden zijn door ze te publiceren op de daarvoor bestemde kanalen. SNG vraagt u om bij het afgeven van een vergunning de onderbouwde vergunning te publiceren op het omgevingsloket. Twee op pagina 5 onder in balans, veiligheid en leefbaarheid staat waterveiligheid in het primaire en secundaire watersysteem heeft daarbij de hoogste prioriteit. Soms is een vergunning nodig in andere gevallen meldingsplicht. SNG vraagt u, bent u bereid bij een vergunningaanvraag deze informatie dus ook de melding die onder meldingsplicht valt in het omgevingsloket op te nemen, zodat belanghebbenden deze kunnen vinden. 3 Beekdalbescherming uit het provinciaal waterprogramma 2022-2027 heeft een hoge prioriteit. Voor beekdal vindt SNG geen regels in de keur en in de lager opgenomen. SNG vraagt u, bent u bereid daarvoor wel regels op te nemen? Overeenkomstig het provinciaal waterprogramma. Dan wel ernaar te verwijzen als regelgeving die ook geldt voor het Waterschap Limburg. 4 Uw waterbeheerprogramma 2022-2027 bladzijden 67 onder 5.3 punt twee we geven beken en beekdalen een natuurlijke inrichting. SNG vraagt u of naast beekdalbescherming tegen wateroverlast en droogte ook actief ingezet wordt op waar nodig een aangepaste natuurlijke inrichting van het beekdal, waarbij duidelijk beleid gevoerd wordt om geen gebouwen dan wel gebouwen zijnde geen gebouw toe te laten, zodat die natuurlijke inrichting dan ook ten volle uitgevoerd wordt. 5 Bijlage kaart qua waterkwaliteit en ecologie waarop aangegeven proefregio met integrale beekdalontwikkeling. SNG vraagt u om de in het provinciaal waterprogramma als groot belang beschreven beekdal ook als primair watersysteem in uw beleid op te nemen met bijbehorende regels en als zodanig de beekdalbeschermingsregels bij vergunningaanvragen te toetsen. In het verleden werden afgifte van watervergunningen niet getoetst aan het provinciaal waterprogramma beekdalbescherming. Omdat dit provinciale regels zijn. De provincie liet dit ook wel eens na. SNG vraagt hier om dit gat te dichten en af te spreken dat in het provinciale waterprogramma genoemde beleidsregels door het Waterschap Limburg worden getoetst met controle en handhaving hierover duidelijke afspraken te maken met de provincie Limburg. 6 Waterbeheerprogramma 2022-2027 bladzijden 91 bijlage B. Beleidskaders en rollen in het waterbeheer beleidskaders, onderstaande wetten regels en beleidskaders. Hanteert Waterschap Limburg bij al haar activiteiten in het eigen beleid. SNG vraagt u worden vergunningaanvragen dan ook door het waterschap en deze regels getoetst. Althans, wat betreft de waterparagrafen en vervolgens uitgewerkt in haar gepubliceerde vergunning. Geldigheid afgegeven watervergunning indien Raad van State een gemeentelijke wijziging bestemmingsplan nietig verklaard waarop deze watervergunning betrekking heeft. SNG vraagt u, is de vergunningaanvrager verplicht een nieuwe watervergunning aan te vragen die geënt is op de vernieuwde vergunningaanvraag en is de oude watervergunning niet meer geldig. 8 Onduidelijkheid tussen behandeling van watervergunningen aanvragen door derden of door de eigen organisatie. SNG vraagt u gelden voor het Waterschap Limburg. Bij het uitvoeren van een bouwwerk, kunstwerk of wat dan ook. Dezelfde aanvraagregels voor een watervergunning als voor derden. Wij hopen dat u aan onze wensen tegemoet kunt komen en ik dank u voor uw aandacht. Dank.

U wel, mevrouw Peters. Er is nu gelegenheid voor de AB-leden om nog een vraag te stellen aan mevrouw Peters. De inhoudelijke bijdrage kan natuurlijk aan de orde komen bij de behandeling van het bestuursprogramma. Mevrouw Hilders, dank u.

Mevrouw Peters, aan uw vragen te horen, vindt u dat het redelijk onduidelijk geregeld is in de diverse beleidsprogramma's en beheerprogramma's over beekdalen. Ik vind zelf beekdalen heel belangrijk omdat ze goed afgestemd moeten worden met allerlei andere watervraagstukken. Maar klopt het dus dat er gewoon te weinig helderheid is over het beleid voor beekdalen naar uw mening?

Ja, ik zal even kijken of er nog andere vragen voor u zijn, anders dan kan dat in één keer. Ja, de heer Freij. Voorzitter, niet.

Niet zozeer een vraag aan de inspreker, maar een suggestie voor de behandeling als dat mag. Complimenten aan de inspreker met een groot aantal vragen en suggesties. Mijn voorstel is om deze reactie integraal te behandelen in de commissie of misschien wel in beide commissies, want het heeft betrekking op beide commissies, denk ik. OK

Ja, dat is prima dat u dat nu zegt. Dat kan anders nog aan de orde komen bij de behandeling van het bestuursakkoord. Natuurlijk, hè, op welke wijze dit verder geprocedeerd moet worden, heet het al netjes. Maar het gaat over de inhoudelijke bespreking en dit is niet aan de orde in deze ronde zozeer. Dus als dat de vragen zijn, dan geeft u nu antwoord op mevrouw Hilders.

Ja, mijn inspreekrecht ging heel vaak over het beekdalontwikkeling en ik kom uit een gebied waar overstromingen zijn geweest in 2021. Daarna heeft het waterschap duidelijk verteld dat het beekdal een heel belangrijk onderdeel is. En ik vind eigenlijk wat weinig ten aanzien dat je kunt toetsen aan de regelgeving waarop het waterschap dan inhoud gaat geven aan de beekdalontwikkelingen. En ik vind daarin het coalitieakkoord eigenlijk niet in terug. Laat ik het zo zeggen en vandaar dat ik deze vragen dus heb opgesteld in de hoop dat u dat verder gaat meenemen in uw beleid.

Ja, ik denk dat dat goed begrepen en gehoord is, dus ik dank u voor uw bijdrage, want dan ga ik nu over naar de tweede inspreker. Dat is de heer Grabert. Ja, gaat uw gang.

Sorry, geachte voorzitter, geachte bestuurders. Hier liggen vier kopieën ter onderbouwing van mijn betoog. Ik ben Baldwin Grad, inwoner van de gemeente Leudal. De dorpen in Leudal, welke aan de Maas of aan het Lateraalkanaal liggen, hebben voor de hoogwaterveiligheid van Midden- en Noord-Limburg een belangrijke taak. Van de dijkaanpassing en het project Wijnaarde in Neer naar de dijk tot het retentiebekken Noord tussen Horn en Haelen. Het hoogwater in 2021 heeft de gevolgen voor bewoners nu zichtbaar gemaakt. In het evaluatieproces dat altijd volgt, lees en hoor ik vaak de opmerking: de zelfredzaamheid van de betrokkenen, inwoners, moet verbeterd worden. Als hiermee bedoeld wordt dat inwoners, zoals in Buggenum, met eigen handen en gevaar voor eigen leven het droog weten te houden, of de inwoners om het retentiebekken Noord, welke één dag voor het hoogwater het bericht krijgen van de gemeente Leudal: u gaat wateroverlast ondervinden, geen aanvullende maatregelen, u kunt voor zandzakken bellen. Als dat de bedoelde zelfredzaamheid moet worden, lijkt het meer op het herkennen van de eigen tekortkomingen. Dit thema is blijkbaar heel actueel, gezien de publicaties in De Limburger. Geachte bestuursleden, hier is werk aan de winkel: regie en duidelijkheid. Hierbij wat nu volgt: de eerste kopie waar je tegenaan kijkt. Er zijn heel veel instanties en werkgroepen bezig met hoogwater in Limburg. Er zijn veel meningen. Er wordt veel vergaderd en gepubliceerd zonder algemene duidelijkheid. Maar de inwoners werken nog met de oude problemen van 2021 en maken zich nu ook al zorgen over de problemen die zeker komen. Hebben we er weinig aan? Nu komt sheet twee. Kijk naar de bewoners om het retentiebekken Noord Horn, welke dachten in een veilige dijkwijk te wonen, met geheime stalen damwandprofielen en een compleet betonnen fundament. Voor nodig. Dit project heeft heel veel geld gekost, blijft het nutteloos. Het zuidelijke retentiebekken, 290 hectare groot, heeft niet gefunctioneerd in 2021, heeft heel veel geld gekost. Blijft dit ook nutteloos? Het zuidelijke bekken had meer dan 50% van het hoogwater van 2021 moeten opnemen. Dan hadden de bewoners in het noordelijke retentiebekken droge voeten gehouden. Zijn dat wellicht de gevolgen van verkeerde of oude normering? Dat is een vraag die zich moet stellen, geachte bestuursleden, en zeker oplossen. De derde komt vierde kopie. Het is een punt dat voor grote irritatie zorgt bij de bewoners om het retentiebekken Noord. Dat is een ongenuanceerde opmerking in de publicatie van woonplaats IAM met betrekking tot het project verlagen dam oost van het Lateraalkanaal. De dijk is de ophoping van een overbodige grond. En in een document dat u ook daarin ziet van Rijkswaterstaat van 2017 staat deze functionaliteit van de dijk geheel anders beschreven. Het is frustrerend dat men schijnbaar moeiteloos dit niet tot kennis wil nemen. A, het moet niet mogelijk zijn dat met twee maten gemeten wordt in de rechten van de bewoners van de retentiebekkens Noord en Zuid. Dat er een schadevergoeding is voor de bewoners van Zuid, maar niet voor Noord, is natuurlijk wel goedkoop, want daar komt geen water en blijkbaar in. B, door het realiseren van een nooddijk een dijk te ver is voor de bewoners van Noord, dat het Waterschap Limburg momenteel geen enkel perspectief biedt aan de bewoners van Noord om de toekomst wat veiliger tegemoet te zien. C, dat iedereen roept: retentiebekken Noord is een overloopbekken. Het ligt in de uiterwaarden van de Maas. De bewoners zijn zelf verantwoordelijk. Welk beeld ontstaat hier voor de bewoners? Wat zijn onze rechten voor nu en voor de toekomst? D, als het retentiebekken Zuid niet functioneert, als het integrale riviermanagement de dijk aan de oostzijde van het Lateraalkanaal wil slopen, als hierdoor het bergingsvermogen van Roermond drastisch vermindert, als het alle droog wordt door in het retentiebekken Noord, vindt u dan als algemeen bestuur dat dit een onveilige situatie wordt? Dan heeft u nu de mogelijkheid om dit te veranderen. Ik dank u voor uw aandacht. Dank u wel.

Kijk even wie u een vraag wil stellen ter verduidelijking. Ik constateer dat het heel erg helder was. Je gaat dus, dan dank ik u, en dan geldt voor u dezelfde procedure dat de inhoud nog aan de orde kan komen bij het bestuursprogramma. Dan ga ik naar de derde inspreker. Dat is Jo Spangers. Gaat uw gang. Dank.

Een goedemiddag. Op 11 mei schreef de Raad voor de Leefomgeving en Infrastructuur (RLI) dat de verplichte doelen die Nederland in 2027 moet hebben gerealiseerd op grond van de Europese Kaderrichtlijn Water (KRW) nog buiten bereik zijn. Redenen: de urgentie ontbreekt om de problemen aan te pakken. De verantwoordelijkheden en de taken worden soms onvolledig uitgevoerd en worden onvoldoende opgepakt. Gemaakte afspraken in bestuursakkoorden zijn niet juridisch bindend. Hoe verhoudt nu het door u gesloten bestuursakkoord zich tot bovenstaande elementen? In de algemene zin heeft uw akkoord meer weg van een verkiezingsprogramma dan van een bestuursprogramma. Gehanteerde begrippen als duurzaamheid en toekomstbestendig schijnen meer kreten dan dat duidelijk wordt gemaakt wat deze begrippen inhouden en hoe zij als lat kunnen dienen waaraan maatregelen en besluiten gelegd en gemeten kunnen worden. Een heldere concrete visie ontbreekt geheel evenals een beeld van waar we nu staan, waarnaar we op weg zijn en hoe we dit willen bereiken. Tijdpaden ontbreken. Het bestuursprogramma blinkt uit in vrijblijvendheid. Precies dezelfde vrijblijvendheid die het in rally zo sterk bekritiseert. Want alles is even vaag en algemeen geformuleerd. Voorbeelden van die vaagheden alleen al in hoofdstuk 3: we leveren een maximale inspanning, we sturen tijdig en waar nodig bij, we moedigen aan, we tonen lef, we streven naar en wordt ingezet op. Niets is concreet. Niets is afrekenbaar. Milieudefensie, van wie ik inspreek, acht dit gezien de consequenties van het niet tijdig behalen van de KRW-doelen onverantwoordelijk. Milieudefensie vraagt van het waterschap grondige reflectie op bovenstaande en dringt er met klem op aan om aan te geven hoe en op welke termijn men beleidsinvulling gaat geven om deze bottlenecks in het proces van het behalen van de verplichte KRW-doelen op te ruimen. Opvallend is dat hoofdstuk 3 waterkwaliteit en ecologie na een korte inleiding opent met: of de normen van de waterkwaliteit kunnen worden gehaald, hangt ook af van de inspanningen van andere partijen in binnen- en buitenland. Dit lijkt bij voorbaat al een excuus voor het falen en om de doelen niet te hoeven behalen. Dit is natuurlijk onaanvaardbaar. De heer Mager van de Unie van Waterschappen verklaarde in de Tweede Kamercommissie van I en W Water op 1 juni jongstleden: de eerlijkheid is ook dat grenswater 1/3 van het probleem met de waterkwaliteit in Nederland uitmaakt, maar 2/3 gaat over wat wij hier in Nederland doen. Het is dus geen of-of-vraag, maar een en-en-vraag. En wij, dus Nederland, hebben misschien nog wel een grotere opgave dan een aantal van de ons omringende landen. De heer Mager stelde ook dat de druk op het watersysteem vaak van buitenaf komt en dat er echt meer aandacht moet gaan naar het voorkomen van vervuiling van ons water, ofwel een goed bronbeleid. Er zijn vele voorbeelden van het ontbreken van bronbeleid. Ik heb er eentje meegenomen. Wel bekend, misschien zelfs het meest verkochte. Wat lezen we op de verpakking? Zeer giftig voor in het water levende organismen met langdurige gevolgen. En dit terwijl er inmiddels volop milieuvriendelijke alternatieven voorhanden zijn. Of een ander voorbeeld voor particulieren: de volop beschikbare huis-, tuin- en keukenbestrijdingsmiddelen als glyfosaat. Ook hiervoor bestaan alternatieven, denk aan de ecostijlijn. Ik rond af. Milieudefensie verzoekt u dan ook met klem samen met de drinkwaterbedrijven druk uit te oefenen op de beleidsmakers om producten waarvan het gebruik desastreuze gevolgen heeft voor de waterkwaliteit, en waarvoor reeds al lang voldoende alternatieven voorhanden zijn, om die rotzooi op afzienbare termijn te verbieden. Maar eerst en vooral zorg voor een strenger kwaliteitsbeleid, zodat schandalige uitwassen, zoals het afvalputje dat de Uur heet en onder uw verantwoordelijkheid valt, nog deze beleidsperiode gesloten wordt. Ik dank u.

Ja, dank u wel meneer Sprangers, ik kijk even of er ja, mevrouw Hanssen. OK.

Ja, dank u wel. Het was een duidelijke goede reden die u gevoerd heeft en waarbij je als Partij voor de Dieren ook echt achter kunnen staan. Met name dat u heeft het over goed bronbeleid en mij lijkt dat we dat misschien hier niet hier kunnen bespreken, maar daar ook echt wel een commissievergadering aan kunnen wijden. Daar wil ik bij deze graag vragen. OK ik

Wijs me van Hans er even op dat het altijd de bedoeling is om een vraag te stellen, maar niet in een beoordeling of waardering bij voorbaat te komen. Want dat moet onderdeel zijn van ons gesprek met elkaar rondom het bestuursprogramma. En dan kan ook aan de orde komen hoe we met deze politiek verder in de commissie het AW praten. Dan zal ik

De vraag even anders stellen, dank u wel. Dit is mijn onervarenheid, denk ik. U heeft het over het milieubeleid, eigenlijk over onderdelen aan huishoudelijke producten. Maar de vervuiling is natuurlijk veel groter. Het is industrieel, agrarische sector en een gedeelte huishoudelijk. In hoeverre heeft u ook gekeken naar vervuiling van het bronbeleid door andere vervuilers?

Was de vraag. Kijk even rond, ja. Gaat u gang, meneer Sprangers. Preken, dat

Dat duurt 5 minuten, dus dat moet gecomprimeerd zijn in de rondetafel. Gesprekken op 1 juni zijn er misschien wel 15 insprekers geweest, waarvan de meeste bronbeleid aan de kaak hebben gesteld, zoals het nu is. En er is voortdurend benadrukt alle sectoren, dus ook de consument. Die moet een bijdrage leveren, want anders is het behalen van die KRW-doelen, verplicht door de Europese Commissie, niet haalbaar en dan komt Nederland in de grootste problemen, groter nog dan met de stikstof.

Oké, dat was uw antwoord. Dank u wel. Dan ga ik naar de vierde inspreker en dat was mevrouw Steent. Nou, zelfde procedure, gaat u gang. Geacht.

Geacht bestuur van Waterschap Limburg, ik ben Indra, 24 jaar. Ik ben wetenschapper en klimaatactivist en ik spreek hier vandaag namens Extinction Rebellion. Ik ben hier vandaag om een kwestie aan te kaarten die ons ontzettend grote zorgen baart. Het gaat om de vergunning die is verleend in december 2020 door het Waterschap Limburg aan Chemelot, die daarmee tot en met 2027 jaarlijks legaal meer dan 14 ton microplastics mag lozen in de Ur die uitkomt op de Maas. Bovendien mag Chemelot meer dan 600 verschillende chemische stoffen lozen, waaronder een aantal zware metalen en een paar honderd opkomende stoffen. Stoffen waarvan überhaupt nog niet bekend is welke gevolgen ze hebben op de gezondheid van mensen en op natuur en milieu. Het is eigenlijk bizar dat dit soort vergunningen nog steeds aan bedrijven worden verleend. Het is echt te gek voor woorden dat chemische stoffen die mensen ziek kunnen maken en die de natuur kunnen beschadigen, waardoor biodiversiteit in gebieden verloren zal gaan, gewoon legaal op grote schaal mogen worden geloosd op oppervlaktewater. Water waar enkele kilometers verderop drinkwater uit wordt gehaald en dat uiteindelijk naar de zee stroomt en dus niet alleen lokaal, maar ook elders een negatief effect zal hebben op marine ecosystemen. Het is echt ongekend dat het lozen van deze stoffen gewoon mag, terwijl we niet weten wat de gevolgen zijn en ze pas verboden worden wanneer achteraf is aangetoond dat ze toch wel negatieve effecten hebben. Dat is echt de omgekeerde wereld. De schade is dan al berokkend en onomkeerbaar. Mensen zijn dan inmiddels al ziek, natuur is al beschadigd en biodiversiteit is dan al verloren gegaan. Heeft microplastics eenmaal in het milieu terechtgekomen, zullen nooit meer volledig verdwijnen. Ze hopen zich juist op. Microplastics vervuilen de bodem en dieren, waarna ze accumuleren in de voedselketen en daardoor hebben ze een vertraagd effect. Dus een maatregel als we verbieden een stof pas wanneer is aangetoond dat het mensen of dieren schaadt, zal altijd te laat zijn. Het is daarom echt totaal onverantwoord dat Chemelot een vergunning krijgt om elk jaar meer dan 14 ton microplastics te lozen en er niet eens een harde eis is opgesteld dat ze in de toekomst minder van deze troep gaan lozen. En hoe denkt u dit uit te leggen aan de burger? Want ondertussen gaat wel de waterschapsbelasting omhoog, maar Chemelot mag gewoon blijven vervuilen. Nederland heeft de slechtste kwaliteit oppervlaktewater van Europa, dat voldoet vrijwel nergens aan de norm van de Europese Kaderrichtlijn Water. Verwacht wordt dat als deze situatie niet adequaat wordt aangepakt, deze situatie zal leiden tot een juridische crisis, zoals nu door de stikstofregels reeds het geval is. Er moeten nu maatregelen genomen worden om onze waterkwaliteit te verbeteren. Spreek dit probleem nou wel eens op tijd aan in plaats van het gebruikelijke uitstellen totdat iets een crisis wordt. Voor een aantal stoffen die volgens deze vergunning geloosd mogen worden, bestaan er al technieken om ze te filteren. Het is dus absoluut mogelijk voor Chemelot om minder chemische stoffen te lozen. Het kost alleen iets meer geld. En het is van de gekken dat dit geld boven de gezondheid van de burger wordt gesteld. Dit soort vergunningen dragen bij aan de teloorgang van de Nederlandse natuur, die al van zoveel kanten bedreigd wordt en op dit moment echt op instorten staat. En daarom willen we dit soort vergunningen op ramkoers met een leefbare aarde in de toekomst. Jullie hebben als gekozen bestuurders de verantwoordelijkheid om te zorgen voor een gezonde leefomgeving voor de Limburgers, niet om de belangen te behartigen van een bedrijf dat kosten wil drukken door chemische troep in een rivier te lozen. Die later op kosten van de Limburger weer uitgefilterd moeten worden ten behoeve van schoon drinkwater en sowieso de vervuiler betaalt helemaal niet. Ik snap oprecht niet hoe u dit soort keuzes heeft kunnen maken. Ik bedoel, welk belang kan ook belangrijker zijn dan de gezondheid van mensen? Welk belang kan ook belangrijker zijn dan het doorgeven van een leefbare aarde met gezond drinkwater aan uw kinderen en kleinkinderen? Extinction Rebellion heeft een aantal eisen die ook hier van toepassing zijn. Wees eerlijk over de gevolgen van de ecologische crisis. Doe wat nodig is om het verlies van biodiversiteit tegen te gaan en doe dat op een rechtvaardige manier, dus in dit geval de vervuiler Chemelot betaalt, niet de burger. Ik roep u namens Extinction Rebellion dan ook op om per direct strengere eisen te stellen aan het lozen van chemische stoffen door Chemelot. En een concreet en afdwingbaar plan te maken voor het uitfaseren van alle potentieel schadelijke lozingen tegen 2027. En ik roep u ook echt op om hier werk van te maken, want zoals u weet, geeft Extinction Rebellion niet op. We komen altijd terug. Dank voor uw aandacht. Dank u wel.

Ja mevrouw Kaanen, is het hè? Ja, ik zie het, ik moet mijn bril even zoeken. U had een vraag en ja, gaat uw gang.

Mijn complimenten voor uw reactie, en u gaf aan dat u een lijst had met stoffen die er wel uit zouden kunnen worden gehaald, maar die eigenlijk er niet uit worden gehaald. En mijn vraag is, kunt u ervoor zorgen dat wij die lijst van u krijgen? Via de

Microfoon, dan spreekt u ook namelijk hè via de voorzitter. Dat is altijd netjes. Geeft u andere maanden?

Ja, dan kan ik daar zeker achteraan gaan. Ik zag de

Afgegeven 2020 die loopt tot 2027, maar gelukkig zal die geëvalueerd worden in januari 2024, zoals ook in die vergunning is opgenomen. En mijn vraag aan u is, bent u ook als ik sinds Rebel een tevreden als wij als bestuur een beslissing kunnen nemen waarin de lozing van chemische stoffen stapsgewijs afgebouwd wordt? Tot een volledige stop van alle, of in ieder geval totdat de grens die door de KROW gesteld wordt. In 2027 bereikt zijn. Bent u dan tevreden? Wachten met

Met het antwoord, want er was nog een vraag van de heer Vrij en kijk nou even rond of er nog andere vragen zijn, ja. Ga je gang.

Dank u, voorzitter. Als u niet had gezegd dat wij ons van instemming moeten onthouden, had ik nu kunnen zeggen dat het betoog van de inspreker mij uit het hart gegrepen is, maar dat mag ik niet zeggen. Ik stel daarom maar een vraag. En de vraag is: hebben jullie ook onderzocht of dat juridisch haalbaar is om op deze termijn die vergunning volledig af te bouwen? Ja gaat.

Uw gang, twee lastige vragen. Ja, dat is voor

De eerste vraag, dan zouden we meer akkoord kunnen gaan, mits dat afdwingbare afspraken zijn. Waarom? We hadden eisen aangesteld worden en consequenties mochten die eisen niet ingewilligd worden. En of dat juridisch haalbaar is? Voor Extinction Rebellion maakt dat op zich weinig uit. Wij kijken niet wat er politiek haalbaar is of juridisch haalbaar is. We kijken naar wat er wetenschappelijk gezien nodig is om deze aarde leefbaar te houden. En, wat is jullie zaak? Ja, voldoende antwoord.

Voldoende antwoord. Dan dank voor uw inbreng, en dan ga ik over naar het volgende agendapunt. Hè? Want u weet dat ook deze problematiek bij het bestuursoverleg betrokken kan worden, maar nu gaan we naar het agendapunt.