Spreekrecht toehoorders

Dan ga ik om naar het onderdeel spreekrecht toe hoor, dus ik heb drie insprekers aangemeld gekregen. Zij willen inspreken over niet-geagendeerde onderwerpen. Elke inspreker krijgt ongeveer tien minuten en ik wil graag beginnen met mevrouw De Bruine. Yes.

Yes, oké, ben ik goed te horen. Fijn. Goedemiddag leden van het waterschap, mijn naam is Marja, fijn dat u een paar minuten wilt luisteren naar een burger die zich zorgen maakt. Net als u of de meeste van u woon ik in Limburg. Vermoedelijk heb ik een ochtendroutine die lijkt op de uwe: ik sta op, ik zet een kop thee, ontbijt terwijl ik de krant lees en stap kort onder de douche. In het uurtje voor ik naar mijn werk ga, krijg ik ruim 2 dl kraanwater binnen en aan het eind van de dag is dat zeker 7 keer zoveel. Op 21 september publiceerde NRC een artikel dat ik huiverend gelezen heb en u als behartigers gekozen om de waterbelangen van Limburgers te vertegenwoordigen waarschijnlijk ook. Het artikel zet uiteen hoe tankreinigingsbedrijven structureel tot honderden liters gevaarlijke stoffen die achterblijven in tanks via het riool lozen in oppervlaktewater. Dat is hetzelfde oppervlaktewater waaruit WML water inneemt dat in onze huishoudens uit de kraan komt. Voor tientallen chemicaliën die tankreinigers lozen is zuivering door biologische zuiveringsinstallaties onmogelijk. Dat hier iets faliekant mis is, lijkt mij vrij helder, maar ik vat even kort samen. Waarom punt één: slagers die hun eigen vlees keuren is nooit een goed idee. Toch bepalen de 11 tankreinigingsbedrijven in onze provincie zelf of en hoe schadelijk de stoffen zijn waar zij vanaf willen. Ze leggen dit vast in hun niet openbare stoffenbank die de basis vormt van hun vergunningen. Niemand kijkt mee bij het labelen van de chemicaliën en de stoffenbank wordt onvoldoende up-to-date gehouden. Zo voert kankerverwekkend benzeen het label 'minst schadelijk', net als melamine en ruim 150 andere zeer zorgwekkende stoffen die een directe bedreiging vormen voor de gezondheid van mens, dier en milieu. Punt twee: de helft van de vergunningen van tankreinigingsbedrijven is meer dan 10 jaar oud en niet geactualiseerd, hoewel dit bij wet verplicht is. Het moet regelmatig gebeuren en anno 2024 is veel meer bekend dan een decennium geleden over de gevolgen van blootstelling aan schadelijke chemicaliën. Punt drie: gemeenten en provincies die vergunningen aan tankreinigingsbedrijven verstrekken, vertrouwen blind op de stoffenbank van diezelfde bedrijven. De omgevingsdiensten in Limburg namen de afgelopen 5 jaar zeggen en schrijven één watermonster om te controleren of een tankreiniger zich hield aan zijn vergunning. In dezelfde periode werd in Limburg geen enkele tankreiniger voor verboden lozingen beboet. Is dat merkwaardig? Niet zoals je bedenkt dat in de vergunning van bijvoorbeeld Service Centre niet is vastgelegd welke stof het bedrijf mag lozen, laat staan in welke hoeveelheden. De gemeente Weert wast zijn handen vanzelfsprekend niet in kraanwater, maar in onschuld. De afgegeven vergunning is niet specifiek genoeg om te bepalen of dit bedrijf te veel loost. Met andere woorden, carte blanche. Laten we het even tot u doordringen. Voor adequaat toezicht en handhaving, voor herziening van oude vergunningen die een bedreiging vormen voor onze gezondheid, hebben omgevingsdiensten onvoldoende geld, capaciteit en kennis. Bij mij wisselen boosheid en onmacht elkaar af, maar ongeloof voert hier de boventoon. Niet over de milieucriminaliteit van bedrijven. Het is geen uitzondering, maar eerder regel dat alles moet wijken voor winst. Waar ik persoonlijk versteld van sta, is de al dan niet bewuste naïviteit en laksheid van overheden en overheidsdiensten richting bedrijven. Je zou bijna denken dat bedrijven een onfeilbaar moreel kompas hebben, waarvan ze als ze dat al zouden willen onmogelijk kunnen afwijken. Maar helaas is dat niet zo. De tabaksindustrie loog vele jaren glashard over de gezondheidsschade die sigaretten en roken veroorzaken. Het bestuur van Chemours liet links en rechts PFAS lozen, terwijl men wist dat de gevolgen ernstig en permanent zijn. Er zijn voorbeelden bij de vleet. Ik kan makkelijk een kwartier volpraten. Desondanks krijgen bedrijven van de overheid vaak het voordeel van de twijfel in plaats van dwangsommen. Ook in Nederland is met ingang van 2027 de Kaderrichtlijn Water van toepassing en daar kijk ik naar uit, want momenteel is 96% van het Nederlandse oppervlaktewater beroerd van kwaliteit. Het voldoet in de verste verte niet aan de normen die zijn vastgelegd in de KWR. Dat we ons drinkwater en onze gezondheid daardoor in geding zijn, is een open deur. En burgers lijken helaas overgeleverd aan de wolven. En let op, het is niet de harige viervoeter van wie de beschermde status zo nodig moet worden afgeschaald die ons bedreigt. Het zijn wolven in maatkostuum en mantelpak, beschaafd voorkomen, welbespraakt, van wie wij het meest te duchten hebben. Sommige van u die nog niet begonnen waren aan het bijwerken van hun mails en hun social media, denken nu wellicht: mens, was lekker thuis blijven poetsen. Maar dat was geen optie. Weer inspreken in deze vergadering, in de hoop dat u niet ziende blind en horende doof bent of blijft. Want bij mij om de hoek woont een jong stel dat sinds 21 september SPA Blauw gebruikt voor de flesjes opvolgmelk die ze hun zoontje geven. Niet omdat het water uit de kraan troebel is of raar ruikt. En voor nu laat het ook nog geen bittere nasmaak achter. Het is omdat ze het vertrouwen kwijt zijn dat hun kind geen kankerverwekkende of hormoonverstorende stoffen binnenkrijgt als ze kraanwater gebruiken. En dat verlies van zekerheid met betrekking tot een basisbehoefte als veilig en schoon drinkwater raakt ons allemaal. Zolang onze beken en rivieren worden vervuild en vergiftigd, meld ik me hier of buiten op de stoep als inspreker niet wordt toegestaan en ik vraag u opnieuw: wees niet naïef en wacht niet passief tot bedrijven uit eigen beweging hun leven beteren. Dwing ze, neem uw verantwoordelijkheid en grijp in, desnoods op een onorthodoxe manier. Dank u wel. Dank.

Dank u wel voor het inspreken. Zijn er vragen van AB-leden aan onze inspreker? Mevrouw Hilders, mevrouw Hilders, als u nog heel even wilt blijven zitten, geeft niet hoor, mevrouw Huis. Dank.

Dank u wel voor uw inspraak. Ik heb natuurlijk ook dat artikel gelezen. Ik ben ook geschrokken. Wat denkt u dat het waterschap hieraan zou moeten doen? Zoals

Zoals ik al zei: wees niet naïef en wees niet passief en ga over, als niks anders helpt, tot onorthodoxe acties. Span een proces aan tegen bedrijven die de volksgezondheid van mensen in Limburg bedreigen. En dat is bij tankreinigers overduidelijk het geval. Dank.

Dank u wel. Zijn er nog andere vragen van andere AB-leden? Zo niet, dan wil ik u bedanken voor uw aanwezigheid en uw betoog. Dan heb ik een tweede inspreker. Dat is mevrouw Indra Steens. Welkom, gaat uw gang. Geachte...

Geachte leden van het bestuur van Waterschap Limburg. We staan hier vandaag met Extinction Rebellion en actiegroep Stop A2-verbreding en we staan hier vandaag voor een breder scala aan onderwerpen met betrekking tot waterkwaliteit en vervuiling dan eerdere demonstraties. Niet alleen tegen de giflozingen in de Maas van het bedrijf dat niet genoemd mag worden, maar ook andere bedreigingen van onze grond- en oppervlaktewateren, zoals het schandaal rondom de tankreinigingsbedrijven en het gebruik van Boomix voor de verbreding van de A2. En graag wijs ik u met mijn inspraak op uw verantwoordelijkheid in laatstgenoemde kwestie. Ten eerste, het waterbeleid van de provincie Limburg voor de komende jaren staat in het Provinciaal Waterprogramma 2022-2027. Dit programma vormt een uitwerking van de Omgevingsvisie Limburg en waarvan de doelstellingen die de provincie de komende planperiode samen met haar partners wil bereiken op het gebied van water. Centraal staat hierbij het realiseren van een duurzaam, robuust en ecologisch gezond watersysteem dat onder meer voorziet in voldoende water van goede kwaliteit. Het Provinciaal Waterprogramma werd ik door in de provinciale omgevingsverordening en in omgevingsvisie en plannen van de gemeente en het waterbeheerprogramma van het Waterschap Limburg. Uit hoofde van het Provinciaal Waterprogramma houdt de provincie dus toezicht op het waterschap. Het waterschap is verantwoordelijk voor onder meer het beheer van kwantiteits- en kwaliteitsaspecten van het regionale grond- en oppervlaktewatersysteem. Inmiddels geeft het waterbeheerprogramma het waterschap uitvoering aan het provinciale waterbeleid. Het waterschap dient dus verantwoording af te leggen aan de Provinciale Staten en vanwege voorgaande draagt het waterschap met als standpunt ten aanzien van de toepassing van Boomix, een zeer grote verantwoordelijkheid. Voldoende goed en veilig grond- en drinkwater is uiteraard belangrijk voor de gezondheid en het welbevinden van de inwoners van Limburg. Maar het is niet vanzelfsprekend. Limburg heeft één grote grondwatervoorraad van goede kwaliteit, die deels diep onder de grond ligt en beschermd wordt door een afdekkende kleilaag. Maar we vinden in het grondwater in toenemende mate stoffen die er niet in thuis horen: nitraat en fosfaat, bestrijdingsmiddelen, medicijnresten, PFAS, microplastics en opkomende antropogene stoffen. Dit vormt een bedreiging voor onze drinkwaterbronnen en er is meer aandacht en inspanning nodig om deze te beschermen. Het omvat onder andere verbetering van de vergunningverlening waar overheden als bevoegd gezag uitvoering aan geven. En dat betekent niet alleen het terugdringen van aanwezige watervervuiling, maar ook zeker het voorkomen van nieuwe risico's die gevolgen kunnen hebben voor de kwaliteit van het water. En het waterschap is daarmee verantwoordelijk voor. Limburg wordt nu echter geconfronteerd met zo'n totaal nieuw vervuilingsrisico genaamd Boomix. Nederland produceert restafval van verbrandingsovens dat toegestaan wordt als bouwmateriaal onder het motto verdienmodel. Omdat Boomix geen zekerheid biedt dat er geen giftige residuen naar de bodem zakken en het grondwater bereiken, is het ondenkbaar dat het waterschap toestemming geeft voor het gebruik ervan. Om die reden zal Boomix of stellig onder de vervuilende stoffen beoordeeld dienen te worden als opkomende stof. Zolang niet onomstotelijk vaststaat dat Boomix beslist geen milieuschade zal veroorzaken, dient het waterschap zich met hand en tand te verzetten tegen het gebruik ervan. Boskalis probeert overheden ervan te overtuigen dat het veilig is, maar slaagt er niet in om dit onweerlegbaar aan te tonen. Eerder gebruik van dit middel heeft geleid tot ernstige milieuvervuiling. Het voorzorgsprincipe dient hier dus te worden toegepast. Daarnaast wil ik jullie graag herinneren dat na eerder gebruik van dit middel in Katwijk het waterschap aldaar wordt opgezadeld met de taak deze vervuiling te verwijderen. De Europese Kaderrichtlijn Water gaat ervan uit dat de maatregelen die nodig zijn om de doelen te bereiken uiterlijk in 2027 genomen zijn. We constateren echter dat er nog grote onzekerheden zijn in het op tijd uitvoeren van deze opgaven. Bovenstaande toont aan dat op dit ogenblik veel te weinig maatregelen genomen worden om de KRW-doelen in 2027 te halen en toestaan van het gebruik van Boomix zou bij de slappe houding van de overheid passen waarmee overheden doorbewust een groot risico nemen ten opzichte van de gezondheid van haar burgers en het behoud van de Nederlandse natuur. Een Europese sanctie zou dan meer dan terecht zijn. Dus wij roepen op: verzet jullie tegen het gebruik van Boomix door Boskalis voor de verbreding van de A2 en pleit bij Rijkswaterstaat voor een verbod op dit giftige bouwmateriaal. Voor het overige ben ik van mening dat de lozing van chemische troep door Chemours in de Maas onmiddellijk moet worden beëindigd en zolang dat niet het geval is, komen wij terug. Dank voor uw aandacht. Dank.

Dank u wel. Zijn er vragen naar aanleiding van deze betooglijn vanuit het AB de heer Teeuwen, mevrouw Verheij-Péters. In je Teeuwen. Ja

Ja, voorzitter, via u de vraag. Ja, ik begrijp uiteraard natuurlijk de grote zorgen die u heeft en ik deel die ook met betrekking tot het gebruik van bommix. Twee vragen: heeft u ook ingesproken bij de provincie over deze zaak, over het voornemen om bommix te gebruiken bij de verbreding van de A2? En een tweede vraag is: bent u bekend met het standpunt dat de provincie inmiddels heeft ingenomen ten aanzien van het gebruik van bommix bij de A2?

Ik persoonlijk heb niet ingesproken bij de provincie, maar andere actievoerders van onze actiegroep Stop A2-verbreding hebben dat wel gedaan en de provincie is inmiddels unaniem tegen het gebruik van boomix. Ja, ik zou dat hier ook verwachten eigenlijk. Dank.

Dank u wel, voorzitter. Dank u wel voor uw pleidooi voor het verbieden van het gebruik van Bomex ten behoeve van de waterkwaliteit. En wij delen uw zorgen over het gebruik van die Bomex. Voor zover het onze fractie bekend is, hebben wij ook onze zorgen overgebracht aan Rijkswaterstaat en is er ook gepleit bij Rijkswaterstaat vanuit het waterschap om Bomex te verbieden. Het probleem is nu echter dat het waterschap in deze geen bevoegdheid heeft. De provincie is de vergunningverlener en zij zijn dus degenen die toestemming moeten verlenen. Dat is niet het waterschap en dat maakt dat ik bij de vraag kom waarom u zich dan toch tot ons wendt, mevrouw.

Mevrouw Stiens, voor zover wij begrepen hebben, is de provincie ook niet vergunningverlener. Jullie zitten ook bij de overleggen hierover met de provincie en met Rijkswaterstaat. En daarnaast zou het goed zijn als er in het publiek statement afgegeven wordt dat de lokale partijen hier, provincie, waterschap, de gemeentes, dat die tegen het gebruik van bomen zijn. Dank.

Dank u wel voor het antwoord. Dan heb ik de derde inspreker, mevrouw Hoedjes. Gaat uw gang.

Hé, nou goedemiddag. Ik kom inspreken over het beleidsadvies, water en bodem sturend. In het bijzonder over waterkwaliteit. Dat is niet toevallig, want ik maak deel uit van de betogers die hier voor de deur stonden en die ook op de tribune zitten. Mijn naam is Wilhelmina Hoedjes. Ik ben afgestudeerd in Wageningen aan de universiteit en daar heb ik mij verdiept in de keten van gezonde bodems, gezonde planten, stressgewassen, gezond voedsel, voer, gezonde mensen en dieren en gezond leven tegelijkertijd. Sorry, bestudeerde ik oorzaken en gevolgen van klimaatverandering. En in een cursus kringlooplandbouw werd ik gegrepen door de onvoorstelbare veerkracht van de natuur om alles wat wij als mensen kapot maken aan natuurlijke kringlopen en processen weer te herstellen. Ik ben ervan overtuigd dat wij, als wij stoppen met het vervuilen en doorbreken van diverse kringlopen, heel goed kunnen samenwerken met de natuur om onze problemen op te lossen. Een mevrouw van GroenLinks van de Partij voor de Dieren die net afscheid nam, die zal het met me eens zijn. Vandaar dat ik ook blij verrast was met dat nieuwe beleidsadvies, water en bodem sturend, want dat is het allerbelangrijkste uitgangspunt wat we kunnen kiezen. Ik begrijp het als u als waterschap denkt dat voor u alleen de Kaderrichtlijn Water van belang is, maar ik hoop dat u beseft dat water en bodem onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Deze verbondenheid geldt natuurlijk in het bijzonder in de landbouw, waar het probleem van een overmaat aan nitraat en fosfaat in grond en oppervlaktewater voorkomt. Toch is dit probleem relatief gemakkelijk grotendeels op te lossen als u beseft dat zo'n 70% van kunstmest en geïnjecteerde drijfmest uitspoelt naar grond en oppervlaktewater. Dan kan een verbod op drijfmestinjectie en het gebruik van kunstmest dat nitraat- en fosfaatprobleem grotendeels oplossen. Mestinjectie verbieden is heel gemakkelijk. Dat werd door de overheid verplicht op ondoorzichtige gronden en dus kan de overheid dit ook weer gewoon stopzetten. Kunstmestgebruik verbieden of op zijn minst verminderen is natuurlijk wel een heikel iets, maar als u samen met de andere waterschappen in het belang van het halen van de Kaderrichtlijn Water, dan zijn deze, en als je dan deze weg inslaat, dan kunnen er grote slagen gemaakt worden. Bijkomend voordeel is dan dat er ook veel minder bestrijdingsmiddelen gebruikt hoeven worden, want pesticidengebruik werd pas nodig nadat kunstmest op grote schaal gebruikt werd. Maar dan nu even verder over de waterkwaliteit. Dat is een heel wat grimmiger verhaal. Je hebt de vorige sprekers gehoord. En ik wil het hier specifiek hebben over lozingen van zwaar verontreinigd afvalwater van chemische industrie, maar ook van gebruik van afvalstoffen om wegen te verbreden zoals boomix en zand en grindgaten te verondiepen, verondiepen dijken op te hogen waarbij de verontreiniging via uit- of afspoeling in het grondwater komt. Er zijn legio voorbeelden waarin dat gebeurt en dat er ook giftige stoffen geloosd worden. Dat is ook in de gemeente Leudal al aan de hand geweest. Er zijn natuurlijk wel normen gesteld aan die lozing van afvalwater of de afvalstoffen, maar daarmee zijn ook al problemen. De vraag is, de eerste vraag die je daarmee stelt, zijn die normen inderdaad veilig? Als ik dan denk aan het werk van CTGB dat onlangs nog ontmaskerd werd inzake glyfosaat of als ik denk aan de Europese Autoriteit voor Voedselveiligheid EFSA, die dus ook die toelating van pesticiden beoordeelt? En die organisatie wordt ook al in verband gebracht met gevoeligheid voor diepe zakken van lobbyisten, onder andere die van Monsanto als het nou weer gaat over glyfosaat. Nieuwe, verontreinigende stoffen worden pas laat of helemaal niet kritisch beoordeeld. Denk bijvoorbeeld aan PFAS en dat die, we hebben het net gehoord, dat die PFAS al lang bekend was en dat het gewoon alsmaar doorging. En dan over de vergunningverlening, kennelijk kan ieder chemisch bedrijf een vergunning aanvragen en die ook krijgen als hun lozing of hun uitstoot maar onder de norm blijft. Nou, we hebben net gezien, klopt die norm? Maar wordt er dan ook gekeken naar het cumulatieve effect van die verleende vergunningen? En wordt er ook gekeken naar de optelsom van schadelijkheid als die verschillende stoffen bij elkaar komen bijvoorbeeld? En daar heb ik dan mijn grote vraagtekens bij. Kijk, als je één bedrijf een vergunning geeft, dan moet je die andere ook een vergunning geven. Maar als je dan 10 bedrijven hebt die dezelfde vergunning krijgen, dan wordt die norm gewoon overschreden met 10 keer als je die normanteert. En verleende vergunningen, die worden ook nog vaak als absoluut eeuwigdurend beschouwd. We hebben een vergunning, dus we mogen dit doen. Terwijl nieuwe inzichten gebaseerd op nieuwe onderzoeken duidelijk een onderschatting van de schadelijkheid van stoffen en of combinaties van stoffen opleveren. En zo'n voor onbepaalde tijd verleende vergunning betekent dus ook dat het grondrecht, en dat staat in de Grondwet, dat het grondrecht op bescherming tegen toegebrachte schade door deze activiteiten met voeten getreden wordt, dat een vergunningverlening toestaat dat hele ecosystemen vernield worden. En, met andere woorden, wil ik u verzoeken om uw uiterste best te doen om samen met uw partners in de KRW deze misstanden enorm stelling en vergunningverlening aan te pakken, waarbij ook de intrekking van een vergunning bij voortschrijdend inzicht mogelijk wordt. En daarna is er controle en de handhaving. We hebben het probleem van die controle en handhaving al heel lang. Toen ik fractievoorzitter was bij Provinciale Staten in 2016, speelde het pyralene schandaal. Ik weet niet of je dat nog herinnert. In de vergaderverslagen werd melding gemaakt van lozing pyralenen die 14 dagen gedoogd zouden worden om het probleem op te kunnen lossen door het bedrijf van de lozing. Dit gebeurde echter niet en 6 weken en toen 6 maanden later werden die verboden stoffen nog steeds geloosd. Er werd dus gewoon totaal niet gehandhaafd. Bij gemeld worden na de bevindingen van verschillende milieuorganisaties heel weinig gecontroleerd, niet gemonitord en nog steeds weinig of niet gehandhaafd. Dat is een ernstige zaak. Klantenactiviteiten op geheime land zijn zeker niet in intensiteit afgenomen. We hebben nog steeds de bekende vervuiling, maar nu hebben we ook PFAS erbij gekregen. Er wordt heel vaak melding gemaakt van ongelukjes of stelselmatige vergissingen, waardoor het waterleidingbedrijf wekenlang de inname van Maaswater moet stoppen. Denkt u zich ergens in wat dat voor ecosystemen en het leven in de rivier betekent, of voor de uiterwaarden bij hoogwater of voor onze groentetuinen bij overstroming? Mijn tweede verzoek en nu is dan ook streng en doelmatig gaan controleren, monitoren en handhaven. Komt.

Als. En eigenlijk wil ik als derde vraag, die heb ik niet in mijn teksten staan, dus misschien nog even bijgezet worden, maar accepteer niet dat. Dat dat gezegd wordt dat er eenmaal een gegeven vergunning dat dat niet meer veranderd kan worden, of of daar zeggen van nou, het kan niet anders, of wij gaan daar niet over. Wij gaan er wel over. Wij zijn hier met zijn allen. Nu allen wij ook wij horen, wij hebben de zeggenschap zelf. En dus het waterschap heeft ook medezeggenschap over of dat wel of niet toegestaan moet worden. Dus ik vind het te makkelijk om te zeggen, van ja, daar gaan we niet over. Dan moeten we een andere weg zoeken of een andere methode vinden. Maar dan moeten we ook zelf iets aan doen. We zijn zelf verantwoordelijk, ook voor ons eigen daden. Dat was mijn afronding, dank u wel. Dank

Dank u wel. Zijn er vragen aan de kant van de algemeen bestuursleden, mevrouw Kaanen, meneer Hagen. Mevrouw

Mevrouw Kaanen, ja dank u wel, voorzitter. Mijn vraag is eigenlijk of het de insprekers van vandaag ook bekend is dat een aantal van die issues in het recente debat van 24 september bij de Commissie Natuur, Milieu, Ruimte en Infrastructuur aan de orde zijn gesteld en dat onze nieuwe minister, de heer Madlener, in ieder geval in een aantal gevallen hele klare taal heeft gesproken. Ik

Ik ben niet bekend met de uitspraak van de heer Madlener, maar als u een uitspraak beoordeelt, wil ik dat wel weten.

Nou, u kunt dat op het internet zelf ook beluisteren en dan zijn misschien een aantal van uw zorgen. Nou ja. Dank.

Nou, oké, die zorgen kunnen dan geadresseerd zijn, maar daar blijft het niet bij. Er moet ook gehandeld worden. Dank.

Mevrouw Hoedjes, dank u wel voor uw betoog. Als fractie van de Partij voor de Dieren kunnen wij helemaal met u meevoelen en ook onze zorgen omtrent milieu en de lozing van chemische stoffen en ook pesticiden. Kunstmest gaat ons zeer aan het hart, aangezien dat het ernstige nadelige invloed heeft op biodiversiteit en milieu. Het probleem bij dit soort zaken, en we hebben dat ook gezien met lozingen van Chemelot, is van, hoe doe je nou die controle en handhaving, want feitelijk heeft het waterschap daar maar een uiterst beperkte functie in en zijn weer vaak afhankelijk van omgevingsdiensten en andere. Dus ik denk dat het belangrijk is dat, en daar zou u ook aan bij kunnen dragen door misschien via de provincie door de aandacht voor te vragen dat vooral. Inderdaad die controlerende instanties, zoals de omgevingsdiensten, dat die meer budget, meer menskracht en meer technische middelen krijgen om inderdaad iets te doen aan de controle en handhaving op de lozing van allerlei chemische stoffen in het milieu.

Volgens mij was het geen vraag. Dan wil ik u bedanken voor uw aanwezigheid en voor het inspreken of wilt u daar nog even op reageren? Ja.

Ja, ik wou nog wel even reageren op deze vraagstelling. Want je hebt als waterschap wel degelijk bepaalde verantwoordelijkheden en je moet voldoen aan de Kaderrichtlijn Water en daar staan dit soort items ook in. Dat staat ook in over vervuiling. Daar staat ook in over nitraat en fosfaat. Dus je kunt niet zeggen van wij hebben daar geen bemoeienis mee, want dat vind ik nou zo jammer, want ook al die stukken over die kritische of beginnen helemaal in de watten raken. Bij die Kaderrichtlijn Water worden heel veel rapporten gemaakt, maar het is allemaal een beetje eromheen gepraat. Wanneer gaan we nou iets doen? Wanneer gaan we nou echt actie ondernemen door ook inderdaad dat water schoon te krijgen en niet alles maar op zijn beloop laten, hè? Gewoon actie ondernemen en dan mag je best wel een beetje. En

En volgens mij was de mededeling van de heer achter helemaal aan het begin. Ook actie in de taxi, dus ik hoop dat u dat ook heeft gehoord. Dank u wel voor het zijn van dat u aanwezig was bij ons waterschap en het inspreken. Dan is dit het moment om eventueel u te verplaatsen. U mag natuurlijk ook de hele vergadering bijwonen, maar als u dat wenst, dan schors ik heel even. Bedankt.

Dank u wel. Dan schors ik even één minuut de vergadering. Dan starten wij de vergadering weer. We zijn bij 1.4. Het